“TUSSEN LEVEN EN DOOD..”
Wat beter beeld van de strijd tussen leven en dood dat de woestijn? Het woord zelf is synoniem met “afwezigheid”,
de afwezigheid van elk leven. Maar toch is er leven geweest, zoals blijkt uit de fossielen die er te vinden zijn. En het leven is er ondanks alles nog steeds
aanwezig: een paar schamele planten, enkele armelijke schuilplaatsen, verlaten of toch niet; enkele voetafdrukken, dieren, voertuigen.. Bewoners en
toeristen zijn niet ver...
De opmars van de woestijn lijkt onverbiddelijk. De weinige pogingen om hem te stoppen lijken tot mislukking gedoemd, maar hebben de verdienste te
bestaan. Zou het volstaan hard genoeg te geloven, en al zijn energie erin te gooien om het leven haar rechten zien te hervatten?
